Het was ons in Zuid Afrika flink tegengemaakt. We zouden worden beroofd, verkracht, gemarteld en dan vermoord. Maar Zimbabwe was vriendelijk en rustig. Bij een avondwandeling in het slecht verlichte Harare werden we wel lastiggevallen door mensen die wat van ons wilden, maar dat gebeurt overal. We hebben door alle waarschuwingen niet gefilmd
en nauwelijks gefotografeerd. De verdenking dat je een undercover journalist bent, schint de zwaarste te zijn. Aan geld heb je weinig in Zimbabwe, de schappen van de winkels buiten de stad zijn leeg. De Chinezen doen goede zaken in Harare en zaten met een grote delegatie in het Crowne Plaza waar we overnachtten.
Het is opvallend hoe weinig je merkt van de grote problemen. Swaziland heeft het hoogste percentage AIDS/HIV van de wereld en Zimbabwe de laagste levensverwachting voor vrouwen, maar de mensen die je tegenkomt zien er gezond uit. ’s middags kom je in hele zwermen kindertjes terecht die van school naar huis lopen en plezier maken.
Inmiddels zijn we in Mozambique. Dat stond niet op het programma, maar om tijdwinst te maken hebben we Kenia overgeslagen en gaan we van hier, in een internetcafe in Tete aan de Zambezie rivier, door naar Malawi. Vannacht hadden we een prachtig plekje aan de rivier en morgen hopenlijk een nog mooiere plek aan het grote meer dat 700 meter diep moet zijn. Ik ga het niet controleren.