Scheiding van kerk en staat
[vanuit hotel Balkan in Belgrado]
De strijd hier in Servië is gestreden en het leven is weer terug naar normaal. Belgrado was altijd al het culturele centrum tussen Wenen en Istanboel en dat is het nog steeds. Straks ga ik met Dusan de stad in. Hij is actief in de LDP, een kleine liberale partij (zes zetels in het parlement) die vindt dat de onafhankelijkheid van Kosovo een terechte straf is voor hoe zijn land zich heeft gedragen, of in elk geval een logisch gevolg. Ondertussen staan in het zuiden van Servië overal nog actief onderhouden moskeeën en wordt er weer min of meer vreedzaam samengeleefd.
Het exemplaar van A. den Doolaards ‘Herberg met de hoefijzers’ dat we ergens hebben, was onvindbaar voor vertrek. Een bij bol.com besteld tweedehandsje kwam niet op tijd aan en we vorderden te snel richting Albanië om het na te laten sturen. Zo trokken we met alleen de herinneringen van het boek de bergen in naar Theth, de plaats waar Den Doolaard naartoe liep vanuit Skoder. Een steil onverhard pad waar twee auto’s elkaar niet konden passeren, maar het wel deden met lang achteruitrijden, passen en meten in de haarspelden. Het ruige gebergte was adembenemend. Van Theth waren vooral ruïnes over uit de tijd dat Den Doolaard daar liep. In de hele regio wonen nog honderd mensen; iedereen trekt naar de stad. Het gebied is populair bij trekkers; de mensen met bergschoenen en kleine tentjes zijn de enige bron van inkomsten. Van bloedwraak hebben we niets gemerkt; louter vriendelijkheid. 