Zuid-Holland is de achtertuin van Den Haag en Rotterdam. Het bestuur van de provincie is veel te belangrijk om aan provincialen over te laten. Meer dan ooit moeten we zorgen voor stedelingen in de Staten.
Ik ben kandidaat voor de VVD in de Provinciale Staten van Zuid-Holland. Omdat ik niet wist hoeveel rotondes er in de N458 bij Bodegraven zitten, ben ik op een onverkiesbare plaats gezet. Ik heb nederig mijn positie op de lijst aanvaard toen ik hoorde dat de selectiecommissie mij te veel van de grote stad vond; de provincie bemoeit zich immers vooral met het snipperland dat overblijft als je de stadsregio’s van Den Haag en Rotterdam er uit stuft. De Rotterdammers en Hagenaars die hoger op de lijst staan, weten waarschijnlijk wél hoeveel rotondes Bodegraven heeft.
Eigenlijk is het heel vreemd dat de inwoners van de twee grote steden mogen stemmen voor een bestuurslaag die voor hen geen beleid maakt. De Amerikanen hebben de Engelse heersers er uit gegooid omdat ze wel belasting moesten betalen, maar geen stem konden uitbrengen voor het orgaan dat bepaalde waar dat geld aan werd besteed en hoe hoog die belasting mocht zijn. No taxation without representation! De vraag is of je dat ook kunt omkeren. Is het democratisch zuiver als je een stem mag uitbrengen voor een bestuurslaag die zich nauwelijks bemoeit met het gebied waar jij woont? Hebben de Provinciale Staten van Zuid-Holland veel meer te maken met mijn levenssfeer in het centrum van Rotterdam dan de Staten van Drenthe? De provinciale taxation is een tientjeskwestie van opcenten… Is het democratisch gezien rechtvaardig dat ik een stem krijg over een nieuwe rotonde bij Bodegraven? Wat krijgt de Bodegraver daar voor terug? Vanuit die gedachte is het rechtvaardig dat een veeleisende stedeling als ik laag op de lijst staat.
Maar er gaat wat veranderen. Deze regering, en zeer waarschijnlijk ook de volgende, gaat wat doen aan de bestuurlijke drukte. Er worden bevoegdheden van de provincie afgepakt die zij alleen buiten de steden hebben, zoals de jeugdzorg en de zorg voor het verkeer. Maar daar tegenover zal ongetwijfeld staan dat zij de bevoegdheden die overblijven, mogen uitoefenen over hun hele gebied, inclusief de grote steden. Dan bemoeit de provincie zich wel met de stad en dan kunnen we er maar beter als stedelingen voor zorgen dat we goed vertegenwoordigd zijn. Je kunt de provincie niet meer aan provincialen overlaten.
Er staat van alles te gebeuren. De grote brand bij Moerdijk werpt de vraag op of je gemeenten nog wel een rol moet geven in de rampenbestrijding. De samenwerking rond de grote steden in stadsregio’s staat onder druk omdat daar onvoldoende democratische controle is. De provincies in de Randstad worden misschien samengevoegd tot een Randstadprovincie waarin alle grote steden liggen.
Zuid-Holland is niet een plattelandsprovincie waar twee grote gaten uit gestuft zijn; Zuid-Holland is Den Haag en Rotterdam; de rest is recreatiegebied voor de stedelingen, de achtertuin, de voortuin, de moestuin, de bloementuin, het strand en de plassen, de historische kernen, het boerenland en de forensenwijken. Dat moeten we koesteren. Zuid-Holland is veel te belangrijk om aan provincialen over te laten.