Het eerste woord dat Marjolijn uitsprak in haar leven was waarschijnlijk ikkezelf. Niks samen een weblog; volg haar verhaal onder de knop ‘van de Kaap naar de Kaap’ op http://www.marjolijnmasselink.nl/kaap/. Heel anders, en eerlijk gezegd, veel persoonlijker dan de mijne. Hoewel, de ervaring van vandaag kroop wel zo onder je huid dat het vanzelf persoonlijk werd. Met een gids de Townships in; een jongen die zich er zelf aan ontworsteld heeft door hard te werken en ’s nachts te studeren en die er nu nog woont omdat hij het geld dat hij verdient, uitgeeft aan zijn jongere broers en zussen en hun kinderen. Hij neemt nu voor 30 euro per persoon de mensen mee naar zijn eigen buurt, waar de mensen hem kennen en respecteren. We stoppen bij de vrouw die schapenkoppen koopt van de slager. Ze maakt eerst een vuurtje om hun haar af te branden. Dan splijt zij de koppen in tweeën, verwijdert de hersenen en kookt ze zodat de aangezichtsspieren een aantrekkelijke kluif vormen. Thanis, onze gids eet een keer per week een halve schapenkop. Kost 15 rand, bijna twee euro. Ik ben geboren in Dordt. Ik weet hoe het is om een schapenkop te