Ik ben uit het ziekenhuis. Ik loop weer rond met één stok en ik heb al weer boodschappen gedaan en gekookt. Het gaat goed. Een kleine tegenslag bij de kassa van Albert Heyn aan de Nieuwe Binnenweg. Terwijl ik betaalde ging iemand er met mijn winkelwagentje vandoor, met AH-muntje erin, en m’n stok.
Een medewerker ging op zoek. Raymond Campfens, die een pakje wilde versturen en die sinds de sluiting van het Postkantoor bij AH moest zijn, maakte een zoekronde, maar geen spoor van mijn stok. Was de stok gestolen? Het was zo’n aluminium huurstok. Ik kan me niet voorstellen dat daar een zwarte markt voor is.
De opname van de beveiligingscamera loste het misdrijf op. Met de kassabon was het moment en de juiste kassa zo teruggevonden. Op de band stond ik met de caissière te praten. Dat kon kloppen: zij vond het leuk dat ik wel eens in Kayseri was geweest, de stad waar haar familie vandaan kwam en waar ze elk jaar naar terugging. De camera zag dat iemand die de winkel in wilde achteloos mijn karretje bij me vandaan trok en de winkel in ging. Even achteloos haalde hij mijn stok er uit en hing die aan het verchroomde frame van de eenrichtingspoortjes van de winkel. Daar hing hij zo goed gecamoufleerd dat iedereen er overheen gekeken had. Ik kon terug naar de keuken.