Van de week op de A13 viel het me weer op dat vrijwel iedereen zijn dimlicht voert. Zeker als de lucht even wat grijzer wordt, gaan alle lichten aan. In de stad heeft elke automobilist zijn licht aan als het miezert, regent en zeker meer dan een uur voordat de lantarenpalen hun licht automatisch ontsteken. Dat hoeft niet, die lichten, maar het mag wel en ik word daar blij van. Hoe meer er goed gaat zonder dat de overheid zich er mee bemoeit, hoe blijer een liberaal wordt.

Nebahat Albayrak maakte volgens het Algemeen Dagblad een goede kans burgemeester van Rotterdam te worden. Of zij gesolliciteerd heeft, zullen we nooit met zekerheid weten, maar ik vond het geen goed idee. Zij is een onderdaan van de Turkse overheid. Zij staat in de houding tijdens het Republiekfeest in het Oude Westen onder het wakend oog van Kemal Atatürk, en zij zingt dat zij bereid is te sterven voor de Turkse vlag. Het Turks nationalisme speelt een rol in de Rotterdamse samenleving.

Om in Nederland te mogen wonen zou ik liegen; ik zou misschien zelfs m’n cel in brand steken als ik daarmee kon bereiken dat ik mij kan onttrekken aan onvrijheid elders. Ayaan had goede redenen om onopspoorbaar te zijn voor haar familie.

Eergisteren kreeg ik van een VVD lid de vraag of we er niet voor konden zorgen dat de mensen die onder het generaal pardon vallen niet in Rotterdam worden gehuisvest.